Puan sıralamasında sana en yakın olan rakibinle kritik bir maça çıkıyorsun. Rakibe karşı saygılı ama bir o kadar da kendine has bir oyun sergiliyorsun. Önde basıyorsun, topa hükmediyorsun, rakibin oyun kurmasına izin vermiyorsun, oyuna ağırlığını koyuyorsun. 90 dakika sonunda 3 puanı hanene yazdırıyorsun ve puan farkını açarak yola devam ediyorsun. Tıpkı bir şampiyon gibi.
Futbolcularının tamamı verilen görevin farkında, hedefe odaklanmış, amaca ulaşmak için elinden geleni ve hatta elinden gelenin daha fazlasını yapmaya çalışıyor. Sırıtan yok, basit kalan yok, etkisiz olan yok. Tıkır tıkır işleyen bir makinenin dişlileri adeta. Takım olmanın ne demek olduğunu idrak etmiş bir ekip, tıpkı şampiyon gibi.
Taraftar coşkulu, yurdun dört bir yanını geçtim dünyanın dört bir yanından kalkıp gelmiş. Statta boş yer yok, herkes tek ağızdan sanki sözleşmiş gibi uyumlu ve ahenkli. Takımını sahada bir kişi fazla hale getiren inanmışlar topluluğu. Zaferden öyle eminler ki sanki şampiyon gibi.
Haftalar azaldıkça, maçlar geçtikçe, yolun sonu daha belirgin hale geldikçe o kutlu günü hayal eden büyük bir camia. Bu şampiyonluk, işlerini tezgahına oturtmuş takımların şampiyonluğuna benzemez arkadaş. Bu şampiyonluk farklı olacak. Yıllarca hakkı yenmiş, sevinçleri elinden alınmış bir Kulübün şampiyonluğu bu. Yüzlerce canı bu yolda toprağa vermiş bir camianın şampiyonluğu. En çok arzulayanın, en çok bekleyenin, en çok isteyenin hakkıdır bu. Zamanı gelince elinde yükselecek o kupa, tıpkı gerçek bir şampiyon gibi.
Kazanmasını bilen takım olmak güzel, kazandıkça farkı açmak güzel, her maç sonunda hedefe daha da yaklaşmak güzel. Böyle giderse çok geçmeden bir bakmışsın ki Şampiyon...
Saygılarımla,
(Konyaspor maçında heyecanına yenik düşerek hayatını kaybeden taraftarımıza ve şampiyonluk hasretiyle bu dünyadan göçmüş tüm taraftarlarımıza Yüce Allah'tan rahmet diliyorum)
