Şampiyonluğa son 1 maç, son 1 adım, son 1 puan. O mutlu ve kutlu sona artık çok yakınız.

Sadece önümüze baktığımda, kandi işimize odaklandığımızda neler yapabileceğimizi bir kez daha görmüş olduk. Bize ne kardeşim ikincilik mücadelesinden. Biz önümüze bakalım, gerisi bizi ilgilendirmez.

Mutluluğumuzun en üst noktaya ulaştığı şu zamanlarda rakiplerin rahatsızlık düzeyinin de hat safhaya ulaştığını hep birlikte gözlemliyoruz. İftiralar, çamur at izi kalsın çalışmaları, asılsız şaibe iddiaları ayyuka çıkmış durumda. Peki tüm bunlar bizim umrumuzda mı, tabi ki hayır. Meyve veren ağaç taşlandığı gibi uzanılamayan ciğere de pis denmesi gayet normal. Biz kimsenin şampiyonluğumuzu tebrik etmesini ya da onaylamasını beklemiyorduk.

Herhangi bir onaya ve ya tebriğe ihtiyacımız olduğunu da söyleyemeyeceğim.

Rakiplerin, yöneticisinden sporcusuna, gazetecisinden spor yazarına, taraftarından bürokratına, spor adamına  nasıl yek vücut olduğunu görebiliyoruz. Aynı durumu yıllar önce de görmüştük. Trabzonspor şampiyon olurken bu bütünleşme her zaman olmuştur. Artık rakiplerin rengi yoktur, şu anda hepsi tek renktir. O rengin paydası da Trabzonspor düşmanlığıdır.

Hakem hatalarından dem vuranlar Cem Papilaları, Deniz Ateş Bitnelleri ve daha nicelerini çabuk unutmuşa benziyor. Sizler balık hafızalı olabilirsiniz ama biz değiliz. Ne rezilliklerle puanlarımızı gasp ettiğinizi unutmadık. Şampiyonluğa yaklaştığımız her sezon ne oyunlar çevirdiğinizi biliyoruz. Biz maziyi bir kazımaya başlarsak siz zararlı çıkarsınız. O nedenle iftiralarınızı kendinize saklayın. Varsa somut deliliniz, kanıtınız Savcılık orada. Sizi tutan yok, yapın başvurunuzu savunun hakkınızı. Tabi savunabilecek herhangi bir hakkınız varsa. Boş teneke misali kuru gürültüyü kafamız kaldırmıyor artık. Bizi tertemiz şampiyonluğumuzla baş başa bırakın.

Kirli düzene çomak sokulduğunda, düzenin paslı dişlilerinden çarpık sesler gelmesi gayet normal. Sizleri çok iyi anlıyorum. Kurulu düzeniniz bozuldu, oyuncağınız elinizden alındı, artık her ağladığınızda meme vereniniz yok. VAR ülkeye geldiğinden beri ilk kez bu sezon olması gerektiği gibi çalıştı ve sonuç ortada. Yok artık öyle 2-3 metre ofsayttan attığınız goller. Yok artık öyle elle kolla oynayıp ceza almamalar. Siz istiyorsunuz ki her gelen bizi kollasın korusun, kirli işlerimize göz yumsun. Mutlak surette size hizmet edenler de olacaktır ancak eski çoğunluğunuz artık yok. Hakkı olanın hakkı verildiğinde lig nasıl şekilleniyormuş görmüş olduk. Sizin zorunuza giden de bu. Haksızlığı hak saydığınız ve buna alıştırıldığınız için zorlanıyorsunuz. Bundan sonra böyle kardeşim, işine gelmeyen başka spor dallarıyla ilgilensin.

Sevgili Trabzonspor taraftarları. Sevincimizi bize yakışan şekilde yaşayalım. Mutluluğa kurşun sıkmayalım. Sevinciniz, başkalarının acısı olmasın. Şampiyonluk kutlamalarında silah kullanmayalım. Mermiye vereceğiniz parayı Trabzonspor'a, ailenize, sevdiklerinize harcayın ya da ne bileyim bir fakiri bir yetimi öksüzü sevindirin. Unutmayın ki her mermi potansiyel bir katildir.

Sizleri en içten duygularımla kucaklıyorum.

Sevgi ve saygılarımla.