Devran dönüyor sevgili dostum! Her şey değişiyor; şimdiye kadar bilinen her ne varsa unut dercesine, yeni bir nesil ve yeni bir dünya görüşü doğuyor...Yaşlı insanlar, anlamakta zorluk çekiyorlar; babaanneler, dedeler, anneanneler ve yaşı kemale ermiş her kim varsa, bugünlerde bütün eleştiri okları onların üzerinde! Belki büyük oldukları için hatırlanıyorlar, lakin bugünün suçlusuymuş gibi acımasızca suçlanıyorlar; eski defterler açılarak! Herkeste ukalaca bir hayat felsefesi alıp başını giderken, yaşlılar gömülüyor kendi yalnızlığına. Yaptıkları hiçbir şey takdir edilmese de, ahlanıp vahlanıyorlar, yaşadıklarına...Anlatmak isteseler de, anlayan yoktur! Hayat mücadelesinin çetin yolculuğunda, hep yalnızlığa mahkum olmuş; hep bir kargaşanın içinde bulmuşlar kendilerini. Her konuşmaları, geçmişe dair ayrıntılara dairdir; bir masalmış gibi anlatırlar; ancak hepsi de gerçektir; çünkü yaşayan onlardır ne yaşadılarsa...
Ve sen sevgili dostum, günlük yaşamın ışıltıları içinde kendine bir yol ararken, ihmal etme onların tecrübelerini, kayıtsız kalma söylediklerine...Hayat bir döngü; zaman farklı, insanlar farklı, mekanlar farklı ama insanlık adına yapılan ve yapılacak olan her şey aynı...Geçmişin can sıkıcı hatıralarına ve haksızlıklarına dönüş elbette istemiyor kimse; kötülük aşılarsan kötülük devam ediyor sevgili dostum! Unut kötülükleri, affet sana yapılanları ve yürü başın dik güzel hatıralarla yoluna, yeni güzelliklere yelken açmak istercesine! Sen değerlisin, kelamınla kirletme bugününü ve de yarınını...
