İster annenizi beğenin, isterseniz beğenmeyin; sonuçta onlar bizim en değerli hazinemiz!

Anne ile çocukları arasındaki kuşak çatışmasına bugünlük de olsa son verin, gitsin! Nasıl ki her insanın bir yaşam deneyimi varsa sevgili dostum; anneler günü gibi çok özel günlerde, vicdanlı, merhametli ve sevgi dolu her insanın, bir hüzün dalgasına kapılıp gitmesi de insani bir deneyim...Bilge adamın dediği gibi, "anne tek başına bir nefestir. Baba ise hayat! Babanı kaybettiğinde,  yaşamazsın; sadece nefes almaya devam edersin. Anneni kaybettiğinde ise nefesin kesilir; ama yaşamaya devam edersin...!" Genellikle kaybedilen şeylerin  hüznünü hatırlatır böyle günler... Aslında onların bizim için ne kadar değerli olduklarını kaybedince anlarız...Duygu dolu ve hassas ruhlu insanlar var sevgili dostum; annelerinin mezarı başında, onlarla, yaşıyormuş gibi sohbet eden...Yaşarken sevdiklerininin kıymetini bilmek herkese nasip olmaz...Ve anneler günü de, aslında yeryüzünde annesinden ayrı olan onbinlerce çocuğun annelerine kavuşması için bir gündür. Uzaklarda, gurbet illerde çalışırken, işte bugün annenizin yanında olmanız gereken gündür. Her gün yüzünü gördüğünüz bir insan için düzenlenmiş olmasından ziyade, bu gün anneliğin ne olduğunu anımsatır tüm dünyaya...

Sevgili dostum; böyle özel günlerde, yaşayan anneniz, sizden özel bir hediye beklemez. Siz bakmayın, insanların alışkanlıklarına... Ne derseniz deyin, annenize içten sarılmak ona yeter...

Bırakın da en azından bir günü onlara adayalım; çok görmeyelim; şımartalım onları. Varken, sağken yapın sevgi adına her ne yapacaksanız...!Sonra, ah vahla başbaşa kalırsınız.  Her ne kadar yetersiz de olsa, bırakın ticari kaygıları!
Para harcamak istemiyorsanız,
erken kalkın ona bir kahvaltı masası hazırlayın!
"Seni seviyorum" deyin, yeter...
Zor gelen eğer hediye almaksa,
amaç size hatırlatmak onları...
Bunu boşuna görmeyin. Diğer günler gibi,
eğer annelerinize hergün "seni seviyorum anneciğim" diyorsanız;
zaten onları onure etmiş olursunuz...
Ama bunu yapmayanlar da çok elbette!
Bırakın da, onların anneleri en azından anneler gününde bu sözleri duysunlar; hatırlansınlar...

Velhasılı kelam sevgili dostum; çocuk denilen bir mucizeye imza atan değerli hazinemiz olan annelere, minnet, şükran ve vefa duygumuzu her daim göstermek insan olmanın bir gereğidir. Tarihin derinliklerinde yer alan ana tanrıçalara baktığınızda bunu daha iyi anlayacaksınız. Hiçbir şey tesadüf değildir! Tohumcu ve örgücü anneme de, buradan sevgi dolu selamlar...Yaşatırsan yaşarsın; yaşatmazsan, ölürsün sevgili dostum; ölürsün! Öyle afili laflarla anneler gününü kutlamakla olmuyor bu işler. Samimiyetten uzak hiçbir dilek ve temenni yerine ulaşmıyor malesef. Konuşma! Yaşa ve yaşat!