Sevgili dostum; halkından devletine hep görünür şeylerin peşindeyiz; görünür şeylerin...

Konuşulsun istiyoruz, yaptığımız her şey...

Bazen bir bina yapıyoruz, bazen bir köy evi, bazen bir yol, bazen bir tünel,  bazen bir stadyum, bazen bir üniversite binası, bazen toplu konutlar, bazen bir köprü, bazen bir metro inşaatı, bazen havuzlu villa, bazen bir çiftlik evi, bazen bir hotel, bazen bir hastane ve daha niceleri...

İnşaata hasret kalmış bir millet ve onun devleti gibiyiz.

Görünmeyen şeyler de yapıyoruz bazen; doğalgaz hatları, su ve kanalizasyon şebekeleri, telefon ve internet hatları...

Döşüyoruz  yerin altına ne döşenmesi gerekiyorsa...

Kazıyoruz, kapatıyoruz; tekrar kazıyoruz tekrar kapatıyoruz; daha iyi olacak diyoruz. Diziyoruz taşları, kaldırımları birer...

Uzun soluklu işler tabi bunlar. Bitince rahat edeceğiz diyoruz. "Bak adamlar çalışıyor hizmet ediyor" diyoruz. Seviyoruz bu işleri konuşmayı açıkçası...

Ülkenin  bugününe ve geleceğine yatırım yapıyoruz diyoruz.

Diyoruz demesine de, günlük sorunlarımızı ise hep öteliyoruz, oluruna ve akışına bırakıyoruz. Görmezden geldiğimiz ve konuşmadığımız her konu gün geliyor başımıza bela oluyor; toplumsal alt üst oluşlar yaşıyoruz; cinnet haline dönüşüyor koşullar...

Haksızlıklar artıyor; hak ve adalet arayışı ise nafile; çözemiyor anlaşmazlıkları sistem; çözse de geç tecelli ediyor; iş işten geçmiş, zaman akıp  gitmiş oluyor; konu anlamsızlaşıyor... 
Velhasılı kelam sevgili dostum; memleketin gerçek gündemine odaklanmanın ne büyük bir hizmet ve ne büyük bir erdemlilik olduğunu anlıyoruz...

Düzen ve bu düzenin takipçileri olan kamu disiplini ve otoritesi ile adalete olan inanç ve güven istiyoruz.

Aç hiçbir çocuk ve insan yatmasın; bağrına taş basmasın istiyoruz.

Kamu elinin insanların üstünde olmasını, sosyal devlet olmasını istiyoruz.

Yani daha insani bir düzen istiyoruz...

İstiyoruz istemesine de, ya biz ne yapıyoruz veya yönetenler hiç düşündün mü sevgili dostum?

Herkesin gemisini kurtaran kaptan misali bir ülke, acımasız ekonomik düzen, bu ülkede hayattan kopmamak, onuruyla yaşamak için  alınteriyle çalışan insanları...
İnşaat güzel de sevgili dostum; ihmal ettiğin ve görmezden  geldiğin insanların görüntüsü ne olacak! İnsana değer vermiyoruz, insanı önemsemiyoruz, el üstünde tutmuyoruz üretenleri ve düşünenleri...

Çalışkan ve bölüşümcü bir toplum, ahlak ve karakter inşa edemiyoruz sevgili dostum; malesef edemiyoruz...