Duygularını açıklamakta, dile getirip paylaşmakta zorluk çeken korkak bir toplum olduk sevgili dostum! Birine "seni seviyorum" demek o kadar zor geliyor ki... Ya da ne bileyim etkilendiğinizi dürüstçe diyebilmek... Kitap okumak ne demektir? Yazarı ve ne düşündüğünü anlamaya çalışmaktır değil mi? Duygu ve düşünceleri öğrenmenin, iletişim kurabilmenin en güzel yöntemlerinden... İnsanız yani! Her an, sosyal iletişim halinde olan canlıyız.. Ve birbirimizden; istesek de, istemesek de etkileniriz... Bunun neresi ego yapmaya değer; anlamak gerçekten zor! Sen, sen ol sevgili dostum; birinden ya da bir şeyden etkilendiğinde bunu açıkça söyle...! "Saç modelin sana yakışmış, yeni yüzüğün çok tarz, elbiseyi nereden aldın, bu saç stili sana çok yakışıyor, harika olmuş ellerine sağlık, sen yüreği ne güzel insansın, yazdıklarını değerli bulduğum için paylaşıyorum, bu yeni bilgi için teşekkürler, sana katılıyorum, böyle davranmalıyız, bir olursak bizi top bile sindiremez.." gibi anlamlı cümlelerden ibaret kısacası... Ne oldu? Tüm bunları açık yüreklilikle söyledin diye ayıp etmedin ya, aksine içinde hissettiğin samimi duygu ve hassasiyetlerini karşıya aktarmış oldun sadece... Zihnimizi özgür bırakıp birbirimizi tanımak varken, suni baskı kurarak iç dünyamızı karartmak ve yaşanabilir güzellikleri görmeyi engellemek niye? Velhasılı kelam sevgili dostum; kırın zincirleri, içinizdeki beyaz kuşu özgür bırakın. O asla kanatlandığı kafesi unutmayacaktır; merak etmeyin...