Öyle insanlar var ki, sevgili dostum; bu dünyadan göçüp gider gitmesine de, arkasında dolu dolu bir yaşam ve güzel  hatıralar bırakır...

Hiç ummadığın biri ya da birileri tarafından dillendirilir; sevgiyle, hürmetle ve şefkatle anılır durur.

Bazen, insana yakınlığı,  bazen candan oluşu,  bazen saflığı, bazen  yardımseverliği, bazen adaleti, bazen korkaklığı ya da adamlığı dillerde dolaşır durur.

O yoktur, terki diyar etse de, insanlığını dinlendirecek birileri her zaman vardır.

Bazısı gözleri yaşararak anlatır; bazısı paylaştığı yemekten bahseder; bazısı bayram günlerini anar, bazısı da rızası ile helalleştiğinden bahseder.

Öyle biri var ki sevgili dostum; " öyle bir insandı ki, ucan kuşlarla bile konuşurdu" diyerek sayfayı kapatır.
Sevgili dostum; yaşarken insanlardan uzak durma, onların dertleriyle dertlen, maddi ve manevî sevdiklerinle paylaş, paylaş ki, adın anılsın dillerde ve gök kubbede veya anlam verdiğin herhangi bir yerde...

Kötüler daha çok konuşulur belki ama, iyi insanlar ölümsüzdür sevgili dostum; ölümsüz.