Baba vardır; çocukları birden çoksa, birini yanında tutmak ister; kendini güçlü hissetmek ve kendini güvende tutmak için...Yaşlılığında yarenlik olarak erkek çocuğuna yakın davranır; gönlünü hoş tutar; genç ve enerjik birine ihtiyaç  vardır sonuçta!
Baba vardır; kız  veya erkek çocuğunun yeteneğini keşfetmek; önünü açmak ister...Hayallerini gerçekleştirmelerine yardımcı olur; destek verir her türlü...Gurur duyabileceği evlatlarının kendi kanatlarıyla bir başarı hikayesi yazmasına fırsat tanır.
Baba vardır; çocuklarına karşı sevgi göstermeyi,  şımartma veya yüz verme olarak değerlendirir...Kendisine güvenmemeleri gerektiğini, kendi başlarının çaresine bakmalarını her daim söyler durur; evliliklerine, hayat arkadaşlarını seçmelerine karışmazlar...
Baba vardır; çocuklarının uzakta olmalarından memnuniyet duyar; zaman zaman görüşmeyi daha anlamlı bulur.  Bayramlarda seyranlarda vs...
Baba vardır; kendine yakın gördüğü bir torununa daha müşfik, fedakar ve sevgi dolu davranır ve öyle yaşar; incitmez; sevgisini paylaşır; çocuklarına çaktırmadan...
Sevgi, babalar için ne menem bir şeydir henüz çözemedik sevgili dostum!
Baba vardır; çocuklarının kendine yakın bir ev tutmalarına ya da ev yaptırmalarına hayır demese de, sanki varlıklarından hep rahatsızmış gibi davranır sonuçta...Hep söylenip durur; sanki hakimiyet alanı işgal edilmiştir; sevgisini gizleyerek paylaşmayı bir maharet olarak görür...Esasında bu babalar, evlatlarının kavgalarını,  mutsuzluklarını, somurtkanlıklarını görmek istemez her gün! "Uzak olsunlar, ben görmeyeyim,  dertlerini ve çatışmalarını" der dururlar...
Sonuçta baba, babadır sevgili dostum; yaşadığı ortamın kültürel  havasından beslenir; insan ilişkileri sert yaşanır bu coğrafyada sonuçta...ilişkiler tartışma ve çekişme doludur; bununla yoğrulur; gayet doğal kabul edilir ve öyle de yaşanır, nasıl yaşanacaksa...Aslında sevgili dostum; bu babalar anneyi yani hayat arkadaşını sevmiyordur; bildiğiniz sevgileri yaşamazlar onlar! Çocuklarını da sevmiyordur aslında! Yılların ilişkisi artık koca karı ilişkisine dönmüştür; anlayabilene aşk olsun!
Sevgisiz yaşayabileceğine inanan babalar, bir gün göçüp gittiğinde, yine de özlemle anılır; ama bıraktığı sevgi mirası değil; sadece maldır; az ya da çok  farketmez; zaten çocuklar için miras da onun bıraktıklarıdır; çünkü onlar da maldırlar, ancak bundan anlarlar!